Category Archives: Aktualności

Niniejszym z dniem 14 sierpnia 2024 r. zatwierdzam i wprowadzam w życie Standardy ochrony dzieci w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Małej Nieszawce

Ks. Proboszcz

Marcin Lisinski

Mała Nieszawka, dnia 14 sierpnia 2024 r.

Preambuła

Niniejszy dokument stanowi realizację obowiązku prawnego dotyczącego wprowadzenia we wszelkich instytucjach, w których przebywają małoletni, standardów ich ochrony przed krzywdzeniem [ustawa z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1606)].

Wstęp

W oparciu o inicjatywy i dyskusje międzynarodowe, raporty z badań na temat sytuacji dzieciw Polsce oraz coraz wyraźniejsze zaniepokojenie opinii publicznej postulat opracowaniaogólnopolskiej strategii ochrony dzieci przed przemocą w naszym kraju docierał doświadomości społecznej w latach 2016-2018 w kierunku opracowania i wdrożenia „Narodowej strategii walki z przemocą wobec dzieci”. We wnioskach różnych środowisk podkreślano, że potrzebne są działania oparte na wiedzy, empatii, dobrej diagnozie i skoordynowanym zarządzaniu. Uznawano, że obok zagrożeń, na jakie narażone są dzieci i przed którymi należy je chronić, należy skoncentrować uwagę na szukaniu takich form wspierania i ochrony dzieci oraz reagowania na przemoc, które nie tylko będą zabezpieczały je przed dalszą przemocą, lecz także stworzą warunki do świadomego ich udziału w budowaniu bezpiecznych środowisk, czyli wyrzeczenia się wszelkiej przemocy wobec słabszych. Strategia, jaka wyłaniała się z dyskusji, zmierzała do usystematyzowania działań na rzecz dzieci, rozproszonych w licznych aktachprawnych, w spójny program działań realizowanych wszędzie tam, gdzie przebywają dzieci,gdzie się uczą, doskonalą swoje umiejętności artystyczne i sportowe, gdzie otrzymują pomoc w rozwoju duchowym i religijnym.

Tzw. „Ustawie Kamilka”, zrodzona z odruchu solidarności po śmierci niewinnego dziecka i przyjęta przez sejm ponad wszystkimi podziałami politycznymi, została bezzwłocznie przyjęta przez Kościół. Odpowiedź pasterzy, osób duchownych i kompetentnych świeckich od wielu lat zaangażowanych w ochronę dzieci oraz osób bezbronnych przed przemocą sprawiła, żeKościół jako jedna z pierwszych instytucji postanowił przyjąć i wdrożyć w swoich placówkach standardy ochrony dzieci przed przemocą. To zaangażowanie nie jest przypadkowe. Przez nie Kościół realizuje misję powierzoną mu przez Pana, aby nie zginęło żadne z tychnajmniejszych. W oparciu to tę ewangeliczną misję uznaje, że dobro dziecka jest najważniejsze.

Specyfika środowiska parafialnego

Parafia, jako podstawowa komórka instytucjonalna Kościoła, wyróżnia się specyficznymi obszarami działania. Odprawiane są w niej liczne nabożeństwa i uroczystości oraz sprawowane są sakramenty, tam też żegnamy naszych zmarłych. Odwiedziny chorych oraz wizyty duszpasterskie dają okazję do wglądu m.in. w sytuację rodzinną, materialną parafian, również w kontekście zauważenia krzywdy i przemocy, a co za tym idzie dają możliwość podjęcia odpowiednich kroków zapobiegawczych lub interwencji. W parafii funkcjonują różne grupy duszpasterskie, odbywają się zbiórki ministrantów, lektorów, próby scholii, wyjazdy parafialne, prowadzone są często różne świetlice czy inne miejsca spotkań. Funkcjonują kancelaria parafialna oraz media parafialne. Proboszcz zazwyczaj towarzyszy parafianomprzez wiele lat ich rozwoju religijnego. Czasem też parafia użycza lub udostępniania pomieszczenia parafialne innym podmiotom zewnętrznym.

To w parafii głównie toczy się życie sakramentalne wiernych, a życie rodzinne

wokół celebracji roku liturgicznego. Rodzice w zaufaniu przyprowadzają swoje dzieci do parafii i oczekują, że będą tam one bezpieczne. Parafianie są osobami w różnym wieku, w różnej sytuacji rodzinnej, zawodowej, a duszpasterze oraz osoby pracujące na rzecz parafiimają nierzadko wgląd w ich potrzeby oraz możliwość zaradzenia im.

Z tego powodu standardy ochrony dzieci w obszarze parafialnym poszerzone zostały o ochronę osób dorosłych i nie dotyczy to wyłącznie osób zależnych, bezbronnych, lecz wszystkich. Mają one za zadanie chronić przed krzywdą i przemocą, w tym przed wykorzystaniem seksualnym. Działają w obie strony – chronią zarówno parafian, jak i osobyduchowne, pracowników i wolontariuszy parafii.

Ten szeroki zakres działalności oraz wielość osób zaangażowanych w życie parafialne,mogących mieć dostęp do dzieci i młodzieży oraz posiadających wgląd w prywatne życie parafian, zobowiązuje nas do szczegółowego opracowania zasad ochronnych.

Sama dynamika życia parafialnego zawiera w sobie specyficzne czynniki chroniące przed przemocą, takie jak: poczucie sacrum, permanentna formacja, społeczne zaufanie, poczucie przynależności i wzajemnej odpowiedzialności, relacje oparte na zasadach ewangelicznych, wspólnotowość, w tym przynależność młodzieży do pozytywnej grupy rówieśniczej oraz publiczność działań (większość aktywności dzieje się na oczach innych), w tym nadzór rodziców. Dodatkowo, przy okazji np. nagłych wezwań do chorych lub podczas wizytduszpasterskich, istnieje możliwość dostrzeżenia specyficznych potrzeb parafian lub deficytów, w tym przemocy w obszarze rodzinnym i podjęcia odpowiedniej interwencji.Księża posługujący w parafii są często tymi osobami, do których zwracają się o pomoc osobydoświadczające jakiejkolwiek krzywdy, szukające wsparcia i zrozumienia.

Jednakże w specyficznej dynamice życia parafialnego obecne są również czynniki zagrażające, ułatwiające zaistnienie przemocy. Będą nimi np. społeczne zaufanie i autorytet, jakim cieszą się księża, w tym klerykalizm, a także atmosfera zależności i posłuszeństwahierarchii sprzyjająca zachowywaniu tajemnicy oraz brak nadzoru z zewnątrz. Wiedzaduszpasterzy o życiu parafian, znajomość ich tajemnic, warunków materialnych, problemów i potrzeb oraz fizyczna obecność w ich przestrzeni prywatnej daje możliwość manipulacji iwykorzystania, stanowi poważny czynnik zagrożenia. Niebezpieczne jest też nawiązywanie przez księży specyficznych relacji, polegających na wyróżnianiu wybranych parafian. Niedojrzałość księży czy zaangażowanych współpracowników, np. tzw. charyzmatycznych i autorytarnych liderów, może stać się zagrożeniem. Ewentualny brak wiedzy i kompetencji spowiedników zawsze będą sprzyjały wystąpieniu nadużyć duchowych.

Objaśnienie terminów

Osoby, ich role i funkcje w Kościele

ksiądz, prezbiter, kapłan, duchowny – ochrzczony mężczyzna, który przyjął święcenia kapłańskie.

osoby konsekrowane – osoby, które w sposób szczególny poświęcają życie Bogu. Łączy jekonsekracja, która wiąże się ze złożeniem Bogu ślubów czystości oraz najczęściej

również ubóstwa i posłuszeństwa, choć zależy to od formy życia konsekrowanego. Należą do nich członkowie stowarzyszeń zakonnych oraz świeckie osoby konsekrowane.

osoba świecka – członek Kościoła katolickiego bez święceń.

biskup – biskup diecezjalny, ordynariusz ordynariatu i prałat Prałatury Personalnej Kościoła łacińskiego oraz hierarcha Kościołów wschodnich.

proboszcz – prezbiter mianowany przez biskupa diecezjalnego na urząd proboszcza.

personel kościelny – duchowny, osoba zakonna lub inna osoba zatrudniona przez Kościół na podstawie umowy, podwykonawstwa, dobrowolnie lub nieodpłatnie.

nadzwyczajny szafarz Komunii świętej – świecka osoba upoważniona przez biskupa diecezjalnego do udzielania Komunii Świętej.

wolontariusz – osoba, która na rzecz innych osób lub danej grupy społecznej, dobrowolnie ibezpłatnie świadczy pracę wykraczającą poza związki rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie. Określenie „bezpłatna” nie oznacza „bezinteresowna”, lecz „bez wynagrodzenia materialnego”.

organizator wyjazdu – osoba/podmiot uprawniony do organizacji wyjazdu dzieci – parafie, wspólnoty religijne, szkoły i placówki, przedsiębiorcy podlegający ustawie o usługachturystycznych, osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki nieposiadające osobowości prawnej.

Organizacja posługi Kościoła

diecezja – diecezja, archidiecezja, ordynariat lub prałatura personalna Kościoła łacińskiego i eparchia Kościoła wschodniego.

parafia – określona wspólnota wiernych, utworzona na sposób stały w Kościele partykularnym, nad którą pasterską pieczę, pod władzą biskupa diecezjalnego, powierza się proboszczowi jako jej własnemu pasterzowi.

duszpasterstwo, w tym duszpasterstwo parafialne – sytuacja, w której jedna osoba jest odpowiedzialna za dobro drugiej lub za wspólnotę wyznaniową. Obejmuje celebrowanie liturgii, zapewnienie porad i wsparcia duchowego, edukację, poradnictwo, opiekęmedyczną i pomoc w potrzebie. Wszelka praca polegająca na nadzorze lub wychowaniu dzieci jest dziełem duszpasterskim.

duszpasterstwo pozaparafialne – duszpasterstwa, wspólnoty, grupy gromadzące młodych ludzi, w tym wolontariaty, wakacyjne spotkania młodych (organizowane przez zakony,zgromadzenia zakonne, wspólnoty), festiwale młodzieżowe, rekolekcje wyjazdowe, wspólnoty różnych stanów, pielgrzymki piesze, pielgrzymki autokarowe, środowiska harcerskie. To dzieła, które mogą działać przy parafiach, ale mają struktury pozaparafialne.

Dzieci i osoby bezbronne

dziecko – osoba poniżej 18. roku życia.

małoletni – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat lub nie zawarła małżeństwa.

nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia

wiek bezwzględnej ochrony – wiek niższy niż wiek zgody. Czynność seksualna z osobą wwieku ochronnym jest czynem zabronionym (wykorzystaniem seksualnym), a osoba dopuszczająca się jej i lub doprowadzająca do niej podlega odpowiedzialności karnej. W Polsce obecnie wynosi 15 lat.

dziecko wykorzystane seksualnie – każde dziecko w wieku bezwzględnej ochrony, jeśli osoba dojrzała seksualnie, czy to przez świadome działanie, czy też przez zaniedbywanieswoich społecznych obowiązków lub obowiązków wynikających ze specyficznejodpowiedzialności za dziecko, dopuszcza się zaangażowania dziecka w jakąkolwiekaktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie osoby dorosłej (Standing Committee on Sexually Abused Children).

opiekun – osoba sprawująca pieczę nad dzieckiem, uprawniona do reprezentacji dziecka orazposiadająca władzę prawną do dbania o interesy osobiste i majątkowe innej osoby (rodzic, rodzic zastępczy lub osoba uprawniona przez rodzica).

zgoda opiekuna – zgoda rodziców albo zgoda opiekuna, rodzica zastępczego lub opiekuna tymczasowego. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dzieckanależy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny (orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców).

osoba dorosła bezbronna zgodnie z art. 1 ust. 2 b) Vos Estis Lux Mundi – każda osoba znajdująca się w stanie niepełnosprawności, upośledzeniu fizycznym lub psychicznym albo pozbawiona wolności osobistej, która w rzeczywistości, nawet sporadycznie,ogranicza ich zdolność zrozumienia, chęci lub przeciwstawienia się przestępstwu w inny sposób.

Różne formy przemocy

uwikłanie – każda relacja, w której ktoś doświadcza strachu, lęku, poczucia winy, po- czuciakrzywdy, frustracji, poniżenia, zniewolenia, zależności, dominacji, niemożności bycia sobą, nieszczerości, braku autentyczności, przemocy emocjonalnej, fizycznej, seksualnej czy ekonomicznej.

nadużycie – postępowanie lub czyn niezgodny z przyjętymi normami postępowania, a nadużywać oznacza użyć ponad miarę oraz wykorzystać coś w niewłaściwy sposób lub w nadmiernym stopniu (SJP).

nadużycie władzy – nadużycie stanowiska, funkcji lub obowiązku w celu wykorzysta- nia innej osoby. Może przybierać różne formy i obejmować sytuacje, w których dana osobama władzę nad inną osobą na mocy swojego związku (np. pracodawca i pracownik, nauczyciel i uczeń, trener i sportowiec, rodzic lub opiekun i dziecko, duchowny/osobazakonna i parafianin) i wykorzystuje tę władzę na swoją korzyść.

przemoc duchowa – odwoływanie się do przekonań religijnych i wiary osoby w celu wyrządzenia jej szkody. Może mieć negatywny wpływ na duchowość osoby poszkodowanej, zwłaszcza gdy dopuszcza się jej osoba posiadająca duchowy autorytet i zaufanie w Kościele.

przemoc domowa – jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób, w szczególności narażające naniebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, naruszające godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym wolność seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób do- tkniętych przemocą (art. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie).

zaniedbanie (wobec osoby dorosłej) – niezapewnienie przez opiekuna środków nie- zbędnych do życia osobie, którą się opiekuje.

przemoc wobec osób starszych – pojedyncze lub powtarzające się działanie lub brakodpowiedniego działania, mające miejsce w jakimkolwiek związku, w którym oczekuje się zaufania, które powoduje krzywdę lub cierpienie starszej osoby.

przemoc emocjonalna (dorośli) – powszechna forma przemocy mająca miejsce w bliskichzwiązkach. Przemoc emocjonalna jest definiowana jako molestowanie, które ma miejsce, gdy dana osoba jest poddawana zachowaniom lub działaniom mającym na celu jejkontrolowanie, z zamiarem wyrządzenia jej krzywdy emocjonalnej lub strachu, poprzez manipulację, izolację lub zastraszanie.

bullying – znęcanie, zastraszanie, prześladowanie werbalne, społeczne, a także fizyczne.

gaslighting – przemoc psychiczna polegająca na manipulowania drugą osobą w taki sposób, żeofiara przemocy z czasem przestaje ufać swoim osądom, staje się zdezorientowana,zalękniona i traci zaufanie do swojej pamięci czy percepcji. Jeśli manipulacja jeststosowana stale i metodycznie, może w końcu doprowadzić do tego, że ofiara zaczniekwestionować swoje zdrowie psychiczne. W ten sposób manipulator przejmuje nad nią całkowitą kontrolę.

grooming (wobec dorosłego) – zachowania mające na celu izolację osoby, uczynienie jej zależną, skłonną do zaufania i bardziej podatną na agresywne zachowanie.

seksizm – uprzedzenie lub dyskryminacja ze względu na płeć.

seksualizacja – proces, w wyniku którego wartościowanie drugiej osoby oraz siebie samego / siebie samej dokonywane jest przez pryzmat atrakcyjności seksualnej,uprzedmiotowienie osoby pod względem seksualnym lub narzucanie seksualności wniewłaściwy sposób (wg Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego).

cyberprzemoc – wszelka przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych –komunikatorów, czatów, stron internetowych, mediów społecznościowych, blogów, SMS-ów, MMS-ów. Może mieć formę wulgarnych wiadomości, obraźliwych komentarzy (hejt, trolling), rozpowszechniania zdjęć ukazujących dziecko w niekorzystnym świetle,zastraszania, śledzenia (cyberstalking), ujawniania tajemnic (outing) itp.

Wsparcie

Niebieska Linia – https://www.niebieskalinia.info/

procedura „Niebieskiej Karty” – jest narzędziem, którego głównym celem jest zapewnieniebezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, obejmuje też współpracę przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania wprzypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.

Przestępstwa motywowane seksualnie

przestępstwo kanoniczne wykorzystywania seksualnego – kanoniczne przestępstwa wykorzystywania seksualnego popełniane przez duchownych lub osoby konsekrowane,którymi są: zmuszanie kogoś, za pomocą przemocy, groźby lub nadużycia władzy, do wykonywania lub poddawania się czynnościom seksualnym; wykonywanie czynności seksualnych z dzieckiem lub osobą bezbronną; produkcję, wystawianie, posiadanie lub dystrybucję, w tym drogą elektroniczną, pornografii z udziałem dzieci, a takżewerbowanie lub nakłanianie dziecka lub osoby bezbronnej do udziału w tworzeniu pornografii popełnione przez duchownych lub osoby zakonne, o których mowa w artykule 1 §1 a) Vos Estis Lux Mundi.

przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (art. 197-205 k.k.) – zgwałcenie(art. 197), wykorzystanie seksualne osoby bezradnej lub niepo-czytalnej (art. 198), seksualne wykorzystanie zależności (art. 199), seksualne wykorzystanie dziecka (art.200), uwodzenie dziecka poniżej lat 15 z wyko-rzystaniem systemu teleinformatycznegolub sieci telekomunikacyjnej (art. 200a), propagowanie pedofilii (art. 200b), kazirodztwo (art. 201), pornografia (art. 202), zmuszanie do prostytucji (art. 203), czerpanie zysku z cudzego nierządu (art. 204).

Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – rejestr obywateli polskich, którzy dopuścili się przestępstwa z pobudek seksualnych. Składa się z Rejestru publicznego i Rejestru z dostępem ograniczonym. https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/ rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/

Osoby dramatu

osoba pokrzywdzona – osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo (art. 49 §1 k.p.k.).

osoby pokrzywdzone przemocą w rodzinie – osoby najbliższe, inne osoby pozostające w stałym lub przemijającym stosunku zależności od osoby stosującej przemoc
(art. 115 §11 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie).

skarżący – każda osoba składająca skargę zawierającą zarzut, podejrzenie, obawę lub zgłoszenie naruszenia prawa.

podejrzany – osoba, wobec której istnieją podejrzenia popełnienia przestępstwa, ale nie postawiono jeszcze zarzutów.

oskarżony – osoba, której postawiono zarzuty karne.

przestępca seksualny – osoba, która przyznała się do wykorzystania seksualnego lub której odpowiedzialność za wykorzystanie została orzeczona przez właściwy sąd i/lub procedurę kościelną.

Zespół ds. Prewencji i jego praca

osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci – proboszcz lub osoba wyznaczona przezprzełożonego danego dzieła duszpasterskiego lub grupy parafialnej, sprawująca nadzór nad wdrażaniem i stosowaniem standardów ochrony dzieci.

osoba zaufana – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskie- go,ciesząca się zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach dotyczących przemocy.

osoba odpowiedzialna za interwencję – zarządca placówki (proboszcz) lub inna wyznaczona osoba odpowiedzialny za podejmowanie interwencji w przypadku zaistnienia przemocy.

kompetencje miękkie – umiejętności psychospołeczne, np. komunikatywność, asertywność.

konflikt interesów – sytuacja (postrzegana lub rzeczywista), w której powstaje konflikt pomiędzy obowiązkami służbowymi danej osoby a jej prywatnymi interesami, którymoże mieć wpływ na wykonywanie tych obowiązków. Taki konflikt zazwyczaj wiąże się z przeciwstawnymi zasadami lub niezgodnymi życzeniami lub potrzebami i może wystąpić, gdy osoba pełni wiele ról.

lojalność środowiskowa – silna lojalność wobec danego środowiska, grupy ludzi, wspólnoty, instytucji, przełożonego itp., która może przyjmować formy pozytywne, np. dochowanietajemnicy, lub negatywne, np. niereagowanie bądź zaprzeczanie przemocy.

dane osobowe – wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej dozidentyfikowania żyjącej osoby fizycznej, a także poszczególne informacje, które w połączeniu ze sobą mogą prowadzić do zidentyfikowania tożsamości danej osoby.Przykładowe dane osobowe: imię i nazwisko, adres zamieszkania, adres e-mail z imieniem i nazwiskiem, numer dowodu tożsamości, dane o lokalizacji, adres IP, dane przechowywane przez szpital lub lekarza, które mogą jednoznacznie wskazywać tożsamość danej osoby.

wniosek o wgląd w sytuację rodziny – pismo może zostać złożone przez każdą osobę fizyczną i prawną, która chce, aby sąd zbadał aktualną sytuację rodzinną. Wniosek nie podlega żadnej opłacie sądowej, może być złożony w każdej chwili i w przypadku jego odrzucenia przez sąd nie rodzi żadnych negatywnych konsekwencji wobec wnioskodawcy.

Formy przemocy wobec dziecka

przemoc wobec dzieci – wszelkie formy złego traktowania fizycznego i/lub emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania lub niedbałego traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące rzeczywistą lub potencjalną szkodą dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności dziecka
w kontekście relacji odpowiedzialności, zaufania lub siły. Dzieli się powszechnie na pięć podtypów: przemoc fizyczna, znęcanie się emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne.
W kontekście Kościoła katolickiego ważne jest także uznanie przemocy duchowej za dodatkowy podtyp przemocy.

• przemoc fizyczna to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądźzaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub której dziecko ufa, bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
• przemoc psychiczna i emocjonalna to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcjawobec dziecka, obejmująca zarówno działania, jak i Zaliczamy do niejm.in. niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiemopartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowolub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie indywidualności dziecka i jego granic psychicznych.
• zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego podstawowych potrzeb fizycznych/psychicznych i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jestzobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
• narażenie na przemoc w rodzinie – forma psychicznego znęcania się nad dzieckiem, wktórej dziecko jest obecne – słyszy lub widzi – gdy inny członek rodziny doświadcza przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej albo widzi szkody wyrządzone osobom lub mieniu w wyniku agresywnego zachowania członka

• wykorzystywanie seksualne dziecka – wykorzystanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć iudzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie możezgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgod- na z normami prawnymilub obyczajowymi danego społeczeństwa. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem ainnym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają wrelacji opieki, zależności, władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby (World Health Organization). Obejmuje zachowania z kontaktem fizycznym (w tym penetracyjne) oraz bez kontaktu fizycznego, może wtedy przybrać formę seksualizacji, robienia zdjęć lub filmów wideo przedstawiających dzieci o charakterze jedno- znacznie seksualnym, zmuszania dzieci do oglądania czynności seksualnych lub wzięcia w nich udziału lub zmuszania dzieci do uprawiania seksu lubangażowania się w czynności seksualne z innymi dziećmi lub dorosłymi. Obejmuje również wyzyskiwanie seksualne dzieci, czyli czerpanie zysku z pornografii z udziałem dzieci lub prostytucji dziecięcej. Grooming (wobec dziecka) – zachowania, których celem jest przygotowanie dziecka do wykorzystywania seksualnego. Obejmuje nawiązanie szczególnej relacji z dzieckiem, często również warunkowanie rodziców i innych dorosłych oraz osłabienie ich czujności, aby myśleli, że relacja z dzieckiem jest normalna i pozytywna.

przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying) – występuje, gdy dziecko doświadczaróżnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych. Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie,popychanie, szarpanie), materialną (np. kra- dzież, niszczenie przedmiotów) orazelektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w mediach społecznościowych,umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemocpodczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny

STANDARD 1

STWORZENIE I ZACHOWANIE BEZPIECZNEGOŚRODOWISKA W PARAFII

[art. 22c. 1. 1) zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki lub organizatora, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich]

[art. 22c. 1. 8) sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego]

• W parafii został opracowany i wprowadzony w życie wewnętrzny dokument, w którymzawarta jest polityka ochrony przebywających tam dzieci i osób dorosłych zgodnie zobowiązującymi standardami wyznaczonymi zarówno przez dokumenty państwowe (Ustawę o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz innych ustaw z 28lipca 2023 r. – tzw. „Ustawa Kamilka”), jak i wskazania wynikające z Wytycznych Kościoła katolickiego w Polsce.
• W przygotowaniu wewnętrznego dokumentu uczestniczą zaangażowani świeccy, a także dzieci.
• W parafii działa Zespół Prewencji (patrz.: Standard 2).
• Polityka ochrony dotyczy szczegółowych zasad bezpieczeństwa i sposobów ochrony przebywających tam dzieci i bezbronnych dorosłych, czyli:
  • rekrutacji personelu i osób zaangażowanych duszpastersko w parafii;
  • bezpiecznych relacji pomiędzy dorosłymi zatrudnionymi i pomagającymi dusz- pastersko w parafii a dziećmi i bezbronnymi dorosłymi;
  • bezpiecznych relacji pomiędzy rówieśnikami;
  • bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych;
  • zasady ochrony wizerunku i danych osobowych;
  • sposobu reagowania w parafii na przypadki podejrzenia, że dziecko doświadczaprzemocy fizycznej, psychicznej czy seksualnej i zasad prowadzenia rejestru interwencji (Załącznik 3);
  • pomocy osobom
• Standardy ochrony są dostępne w parafii i podane do publicznej wiadomości (na stronie internetowej oraz wywieszone np. w gablocie parafialnej).

STANDARD 2

WERYFIKACJA, DELEGOWANIE I EDUKACJA KAPŁANÓW,

OSÓB KONSEKROWANYCH I ŚWIECKICH PRACUJĄCYCH ZDZIEĆMI I Z OSOBAMI BEZBRONNYMI W PARAFII

[art. 22c. 1. 3) procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury „Niebieskie Karty”]

[art. 22c. 1. 5) zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki lub organizatora do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności]

[art. 22c. 1. 7) osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia]

[art. 22c. 1. 8) sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego]

1.  Obowiązki proboszcza (Załączniki 1 i 2)

• Do obowiązków proboszcza należy wdrażanie w życie standardów ochrony przed przemocą.
• Za niezastosowanie się do standardów odpowiedzialność personalnie ponosi proboszcz parafii, również wobec prawa.
• O każdej osobie zaangażowanej w parafii i mającej kontakt z dziećmi w obszarze związanym z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem poradpsychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub z opieką nad dziećmi proboszcz uzyskuje dane z RejestruSprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (https://rps.ms.gov.pl/pl-PL/Public#/).
• Dodatkowo, przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności (np. wolontariackiej) związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lubrealizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub z opieką nad nimi proboszcz maobowiązek uzyskania od tej osoby informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresieprzestępstw określonych w XIX k.k. (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu) i XXV k.k. (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości) oraz w zakresie art. 189a k.k. (handel ludźmi), art. 207 k.k. (znęcanie się nad osobą najbliższą lub pozostającą w stosunku zależności) oraz przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
• Jeśli parafia zatrudnia firmy z zewnątrz lub udostępnia pomieszczenia podmiotom zewnętrznym, a ich działalność nie obejmuje kontaktu z dziećmi jw., należy po pierwsze: zadbać o to, aby dzieci faktycznie nie przebywały same w obecności osób z zewnątrz, podrugie wskazane jest, aby osoby te lub zarządcę podmiotu zewnętrznego zapoznać z standardami ochrony dzieci i przyjąć od nich oświadczenie z Załącznika 2.
• Proboszcz parafii powołuje Zespół ds. Prewencji. W jego skład wchodzą: osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci, osoba zaufana oraz osoba odpowiedzialna za interwencję.

) Osoba odpowiedzialna za standardy troszczy się o to, aby standardy były w parafiiznane, wdrażane i przestrzegane. Każda odrębna grupa parafialna, np. ministranci,może mieć własną taką osobę.

) Osoba zaufana powołana jest do przyjmowania zgłoszeń w przypadku naruszeniastandardów lub zaistnienia incydentów przemocy. Musi to być osoba faktycznie budząca zaufanie, odpowiednio przygotowana oraz posiadająca tzw. kompetencje miękkie, predysponujące ją do kontaktu z osobami skrzywdzonymi. Nie może ona na własną rękę podejmować działań służących wyjaśnieniu podejrzeń i zarzutów lubweryfikacji zgłaszanych faktów. Współpracuje ściśle z osobą odpowiedzialną za interwencję. Osoby te zobowiązane są do zachowania poufności (Załącznik 4).

) Z zasady osobą odpowiedzialną za interwencję w przypadku podejrzenia lub zaistnienia przemocy jest zarządca placówki, czyli w tym wypadku proboszcz parafii, może on jednak delegować do tego zadania kompetentną osobę.

Osoby powyższe tworzą wraz z proboszczem Zespół ds. Prewencji i ściśle z sobą współpracują. Wskazane jest, aby były to świeckie osoby cieszące się zaufaniem, odpowiednio przeszkolone i kompetentne (patrz: Standard 8), które będą wiedziały, jakie działania w danejsytuacji są stosowne i konieczne. Nie mogą to być osoby uwikłane w lojalność środowiskową lub w konflikcie interesów.

W sytuacji, gdy nie ma możliwości powołania całego zespołu, należy powołać przy- najmniej jedną dodatkową osobę (poza proboszczem), łącząc wymienione funkcje.

Zespół ten współpracuje również z osobami odpowiedzialnymi w diecezji za prewencję oraz z delegatem ds. ochrony dzieci i młodzieży.

• Wszelka działalność dotycząca ochrony oraz interwencji i pomocy musi być Wpisów w rejestrze zdarzeń dokonują osoby bezpośredniozaangażowane w daną aktywność (zazwyczaj osoba zaufana oraz/lub osoba odpowiedzialna za interwencję), ale za bezpieczne przechowywanie notatek odpowiedzialny jest proboszcz. Rejestr (Załącznik nr 3) prowadzi się zgodnie z zasadami ochrony danych wrażliwych. Notatką taką posługujemy się w działaniachinterwencyjnych (np. przy zgłoszeniu do prokuratury).

2.  Obowiązki duszpasterzy dzieci

Duszpasterze dzieci powinni:

• czuwać nad własną dojrzałością emocjonalną, psychiczną, duchową;
• starać się o dobór żywo wierzących, rzetelnych, zweryfikowanych i odpowiednio przeszkolonych osób do pełnienia funkcji animatorów, wychowawców itd.;
• wspierać dzieci w ich rozwoju ku dojrzałości;
• dbać o respektowanie zasad kultury (wobec dzieci i między nimi);
• czuwać nad równym traktowaniem wszystkich dzieci, z uwzględnieniem ich szczególnych potrzeb i osobistych uwarunkowań;
• dbać o przestrzeganie prawa do nienaruszalności cielesnej i prywatności;
• organizować działania duszpasterskie w miejscach bezpiecznych;
• utrzymywać możliwie żywy i transparentny kontakt z rodzicami dzieci;
• dbać o przestrzeganie zasad prywatności i ochrony wizerunku oraz danych osobowych dzieci (Załącznik 5).

STANDARD 3

SPOSÓB REAGOWANIA NA OSKARŻENIA LUBNIEWŁAŚCIWE ZACHOWANIA

[art. 22c. 1. 2) zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego]

• W przypadkach przemocy fizycznej bądź seksualnej, gdy sprawcą jest osoba dorosła lubdziecko, należy zgłosić ten fakt zgodnie z prawem do organów ścigania lub / i do delegata właściwej instytucji kościelnej.
• Gdy sprawa dotyczy niewłaściwego zachowania osób świeckich zatrudnionych w parafiibądź wolontariuszy, sprawę należy zbadać i podjąć adekwatne kroki w zależności odtego, czego dotyczyło to Każdorazowo należy podjąć z tą osobą rozmowę i jeśli zajdzie taka potrzeba, to okresowo lub stale wycofać ją z pracy duszpasterskiej.
• Jeśli niewłaściwe zachowanie dotyczy dziecka, należy o tym zawiadomić jego rodziców i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.
• Jeśli sprawa dotyczy niewłaściwych zachowań dzieci wobec siebie nawzajem, należyniezwłocznie zawiadomić rodziców dzieci i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.
• Osoba odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń współpracuje z proboszczem i delegatem diecezjalnym i/lub zakonnym.
• Każda informacja o niewłaściwym zachowaniu powinna być traktowana poważnie, gdyż jest działaniem prewencyjnym.
• Jeśli jakakolwiek osoba dorosła zaangażowana w pracę duszpasterską w parafii dowie sięod dziecka, że doświadcza ono przemocy, automatycznie ma obowiązek zastosowania siędo 304 k.p.k. mówiącego o tym, że każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwaściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję.

STANDARD 4

ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA OSOBOM SKRZYWDZONYM

[art. 22c. 1. 2) zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego]

[art. 22c. 1. 7) osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia]

• Każda osoba, która mówi o doświadczanej przez siebie krzywdzie, winna zostać przyjęta z szacunkiem i uważnie wysłuchana.
• Osoba skrzywdzona powinna otrzymać informację o możliwych formach pomocy, z której może skorzystać na terenie parafii lub poza nią.
• W sytuacji, gdy osoba wskazana jako sprawca jest kapłanem lub inną osobą za- angażowaną w parafii, należy jak najszybciej zapewnić bezpieczeństwo osobie skrzywdzonej (np. przez niedopuszczanie do niej osoby wskazanej lub podejrzanej okrzywdę). Następnie należy jej udzielić pomocy, jakiej Osoby po- szkodowane nie powinny być obarczane kosztami udzielanej im pomocy.
• Troska duszpasterska wobec osoby skrzywdzonej i jej bliskich polega przede wszystkimna życzliwym wysłuchaniu i pomocy w odbudowaniu jej więzi z Bogiem i zaufania doKościoła. Organizowana jest w porozumieniu z diecezjalnym duszpasterzem ds. pomocy ofiarom wykorzystania seksualnego, ich rodzinom i wspólnotom kościelnym.
• Jeśli osoba skrzywdzona należała do jakiejś grupy parafialnej, również inni uczestnicy tejgrupy powinni otrzymać pomoc duszpasterską i ewentualnie psychologiczną.
• Jeśli osobą skrzywdzoną jest dziecko, pomoc powinna otrzymać również jego
• Parafianie powinni być we właściwy sposób poinformowani o tym, co się wydarzyło, orazotrzymać stosowną Należy przy tym zachować zasadę ochrony dobrego imienia osoby skrzywdzonej.
• Jeśli zgłoszenie dotyczy przestępstwa określonego w prawie karnym i/lub kanonicznym, osoba przyjmująca zgłoszenie postępuje zgodnie z procedurami zawartymi w Wytycznych KEP.
• Jeśli zgłoszenie dotyczy innej krzywdy czy niewłaściwego zachowania, osoba zgłaszająca otrzymuje informację o podjętych w sprawie krokach.
• Wszelkie działania i uzyskane informacje objęte są zasadą poufności, ale osoby skrzywdzonej nie wolno zobowiązywać do zachowania tajemnicy.

STANDARD 5

SPOSÓB POSTĘPOWANIA Z OSOBAMI PODEJRZANYMI ORAZ OSKARŻONYMI O WYKORZYSTANIE SEKSUALNE I PRZEMOC

[art. 22c. 1. 2) zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego]

[art. 22c. 1. 3) procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury „Niebieskie Karty”]

• Do parafii mogą należeć osoby, które są oskarżone o różne przestępstwa bądź mają wyrok w zawieszeniu, lub też wróciły do środowiska po odbytym wyroku. Nie powinny one pracować z dziećmi, natomiast powinny zostać objęte pomocą duszpasterską.
• W sytuacji, gdy podejrzanym lub oskarżonym jest dziecko, należy współpracować z jegorodzicami lub opiekunami prawnymi w takim zakresie, w jakim jest to możliwe i potrzebne. Ich również dobrze jest otoczyć opieką duszpasterską.
• W sytuacji, gdy osobą podejrzaną lub oskarżoną jest kapłan lub osoba konsekrowana,należy zastosować się do wskazań uzyskanych od biskupa miejsca lub przełożonych. W sytuacji, gdy podejrzenie lub oskarżenie dotyczy proboszcza, osoba odpowiedzialna w parafii za interwencję zgłasza sprawę bezpośrednio do diecezjalnego delegata ds. ochrony dzieci i młodzieży. Wobec takiej osoby powzięte zostają kroki przewidziane przez Wytyczne KEP.
• Gdy osobą podejrzaną lub oskarżoną jest świecki pracownik lub wolontariusz parafialny, należy odsunąć taką osobę od podejmowanej pracy związanej z kontaktem z dziećmi na czas wyjaśnienia sprawy lub do czasu decyzji prokuratury oraz objąć ją stosowną opieką (psychologiczną, duszpasterską).
• W procesie wyjaśniania sprawy oraz w podawaniu informacji należy również zadbać o zachowanie ochrony dobrego imienia domniemanego sprawcy.
• W przypadku zaistnienia fałszywego oskarżenia, jeśli zarzuty nie zostaną potwierdzone, a oskarżenie znane było osobom postronnym, należy przekazać im informację o niewinności oskarżonego w formie komunikatu biskupa miejsca.

STANDARD 6

ZASADY CHRONIĄCE W OBSZARZE PARAFIALNYM

[art. 22c. 1. 1) zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki lub organizatora, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich]

[art. 22c. 2. 1) wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone;

2) zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet;

3) procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie]

6.1.   Zasady chroniące dotyczące dzieci (granice zachowań)

Dzieckiem jest osoba, która nie ukończyła 18. roku życia. Dziecko rozwijając się potrzebujeopieki, troski, serdeczności, kształcenia i wychowania. Dzieje się to w rodzinie, ale również poprzez relacje z autorytetami oraz wartościami przekazywanymi w środowisku rówieśniczym i wychowawczym. Wszelkie oddziaływanie wychowawcze zawsze musi się dokonywać z poszanowaniem woli rodziców bądź prawnych opiekunów.

Wprawdzie niemożliwe jest stworzenie wyczerpującej listy zachowań niepożądanych, aniteż wskazanie precyzyjnych granic wszystkich zachowań, należy jednak kierować się poniższymi wskazówkami oraz roztropnością i wrażliwością ewangeliczną.

Zasady te dotyczą nie tylko relacji dorosły – dziecko, ale również relacji pomiędzy dziećmi (Załącznik 5).

6.1.1.   Zasady chroniące w kontakcie bezpośrednim

• Wszystkie spotkania z dziećmi na terenie parafii powinny być organizowane w miejscach oficjalnych, ogólnodostępnych i do tego przygotowanych.
• Nie można przebywać z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżeli dobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może się ono odbywać w sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców lub przełożonego) i w warunkach Osoba przeprowadzająca spotkanie powinna zatroszczyć się o transparentność (np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które nie mogą być zamknięte na klucz,obecność innych osób w bezpośrednim pobliżu, powiadomienie innych osób o spotkaniuitp.). Indywidualnych spotkań z dziećmi nie wolno w nieroztropny sposób mnożyć ani przedłużać. Spotkania takie nie powinny odbywać się w późnych godzinach wieczornych czy nocnych.
• Dzieci nie mogą przebywać w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych bez opieki rodzica lub opiekuna prawnego. Nie powinny też towarzyszyć duszpasterzom w miejscach lub w sprawach niezwiązanych ze sprawowaniem posługi lub formacją.
• Dzieci powinny zawsze pozostawać pod opieką osoby dorosłej. Podczas pełnienia funkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą pozostawać pod wpływem alkoholu lub substancji psychoaktywnych ani przyjmować ich w obecności dzieci.

• Dzieci na terenie parafii nie mogą przebywać pod wyłączną opieką innego dziecka, chyba że inaczej stanowią regulaminy religijnych ruchów duszpasterstwa pozaparafialnego, np. Ruchu Światło-Życie, KSM, w tym wypadku stosuje się standardy opracowane przez te Osoby te powinny być odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić posługę pod okiem dorosłych.
• Jeśli spotkania formacyjne, przygotowanie do bierzmowania, odbywają się w domach wybranych rodzin, również muszą być przeprowadzane w grupie, nigdy indywidualnie.
• Niewłaściwe jest przewożenia dzieci prywatnymi samochodami, zwłaszcza w pojedynkę, bez wiedzy i wyraźnej zgody rodziców lub opiekunów prawnych.
• Niestosowne jest skracanie dystansu przez przechodzenie na „ty” osoby dorosłej z dzieckiem.
• W prywatne życie dziecka wolno ingerować tylko w takim wymiarze, w jakim wymaga tego konkretny problem.
• W przypadku konieczności podjęcia rozmów na temat seksualności należy wykazać siędelikatnością i roztropnie rozeznać, czy takiej rozmowy nie powinien przeprowadzić specjalista.
• W obecności dzieci nie wolno wypowiadać treści i żartów o podtekście seksualnym. Zabronione jest prezentowanie dzieciom treści obscenicznych, erotycznych, pornograficznych lub mających podtekst seksualny, zawierających sceny brutalnejprzemocy bądź nieodpowiednich do wieku i wrażliwości odbiorców w jakikolwiek sposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia.
• Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz psychicznej, takiej jak: poniżanie,upokarzanie, ośmieszanie, dokuczanie, szykanowane, znęcanie się , zarówno wbezpośrednich kontaktach, jak i za pośrednictwem mediów społecznościowych.
• Niedopuszczalne są wszelkiego rodzaju nadużycia duchowe (w obszarze spowiedzi, poradnictwa itp.).
• Każdy przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnej pomiędzy dziećmi wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.
• Nie wolno dotykać dzieci wbrew ich woli ani w sposób nieadekwatny do relacji duszpasterskich lub wychowawczych.

Zachowania niedozwolone:

• wszelkie formy okazywania niechcianej czułości;
• dotykanie piersi, pośladków, genitaliów i ich miejsc, choćby przez odzież;
• pocałunki;
• mocne i zamykające uściski, uniemożliwiające przerwanie kontaktu;
• klepanie po pośladkach, udach, kolanach, głowie;

• łaskotanie lub mocowanie się w dużej bliskości cielesnej;
• masaże;
• sadzanie na kolanach;
• kładzenie się lub spanie obok;
• ocieranie się;
• seksualizacja i seksizm;
• różne formy poniżania oraz mobbing;
• używanie wulgaryzmów.

Zachowania właściwe w naszym kręgu kulturowym:

• uścisk dłoni lub delikatne objęcie i chwilowe przytulenie;
• delikatne poklepanie po ramionach lub plecach jako wyraz akceptacji i wsparcia;
• dotyk ramion, rąk czy barku jako wyraz bliskości;
• trzymanie się za ręce w czasie zabawy lub dla uspokojenia wzburzenia emocjonalnego;
• trzymanie za ręce dzieci w czasie spaceru;
• siadanie w pobliżu małych dzieci;
• podnoszenie lub trzymanie na rękach dzieci do ok. 3. roku życia;
• przytulanie i branie na kolana małych dzieci za zgodą ich rodziców i najlepiej w ichobecności;
• dzieciom nie wolno robić zdjęć lub filmować bez ich zgody. Nie wolno upubliczniaćzdjęć, filmów z udziałem dzieci bez pisemnej zgody ich rodziców lub opiekunówprawnych, z wyjątkiem zdjęć dużych grup w miejscach publicznych w związku z informowaniem o wydarzeniach;
• zabrania się częstowania dzieci tytoniem, alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi, posiadania środków niedozwolonych przez prawo. Nie wolno również tolerować ich posiadania oraz zażywania przez dzieci.

Zasady ochrony dotyczące wyjazdów

Zachęca się do pełnej transparentności w organizowaniu spotkań z dziećmi. Na począt- ku roku formacyjnego w parafii należy:

• zapoznać rodziców lub opiekunów prawnych dzieci z harmonogramem spotkań;
• zadbać o wyrażenie przez nich zgody w formie pisemnej na udział w spotkaniach;
• ustalić zasady odbioru dzieci;
• ustalić zasady komunikacji elektronicznej z dziećmi;
• wszystkie formy zorganizowanego czasu, a w sposób szczególny wypoczynku dzieci powinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa;
• na wyjazdy grupowe należy uzyskać pisemną zgodę rodziców lub opiekunów prawnych, po uprzednim zapoznaniu ich z ramowym planem działania i zasadami jego organizacji (regulaminem). Podczas wyjazdu rodzice lub opiekunowie prawni mają prawo do kontaktu ze swoim dzieckiem oraz z jego opiekunem;
• podczas wyjazdów parafialnych opiekunowie nie powinni nocować w tym samym pomieszczeniu co podopieczni. W sytuacji szczególnej, wymagającej od opiekuna pozostania w nocy w pomieszczeniu z wychowankiem, powinien on o tym fakcie zawiadomić inną osobę dorosłą, kierownika wyjazdu oraz, jeśli to możliwe, rodzica lub opiekuna prawnego wychowanka. Jeśli wyjazd przewiduje noclegi zbiorowe, organizator zawiera informację na ten temat w regulaminie. Szczególnie zadbać należy o ochronę dzieci w toaletach, łazienkach, przebieralniach czy szatniach.

Zasady ochrony dotyczące kontaktów przez media oraz udostępniania z Internetu

• Jeśli Parafia zapewnia dzieciom dostęp do Internetu, to powinna wdrożyć środki bezpieczeństwa uniemożliwiające dostęp do treści stanowiących zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju. Na urządzeniach umożliwiających dostęp do Internetu powinno być zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie filtrujące treści, zaś korzystanie z Internetu powinno być monitorowane przez wyznaczoną osobę przynajmniej w sposób umożliwiający ustalenie, kto, kiedy i z jakich treści korzystał (np. indywidualne konta dlawszystkich użytkowników). Szczegółowe zasady korzystania z Internetu powinny być zawarte w stosownym regulaminie.

6.2.   Zasady chroniące dotyczące wszystkich, również dorosłych

• Sakrament pokuty i pojednania, a także spotkania związane z towarzyszeniem duchowympowinny odbywać się w miejscach do tego wyznaczonych (konfesjonał lub miejsce osobne, ale widoczne). Jeśli nie można zachować tej zasady (np. w czasie pielgrzymkiczy przy spowiedzi osoby chorej czy z niepełnosprawnością), należy zadbać o to, by spowiednik i penitent byli dostępni (drzwi pomieszczenia nie mogą być zamknięte na klucz) lub widoczni dla innych osób (np. przeszklenia w drzwiach, uchylone drzwi do pomieszczenia). Niewłaściwe jest spowiadanie lub tzw. rozmowy duchowe w mieszkaniach prywatnych.
• Podczas Mszy świętych połączonych z modlitwą wstawienniczą o uzdrowienie należyzadbać o to, aby modlitwa taka odbywała się przy głównym ołtarzu, w miejscach godnych, widocznych, centralnych, a nie w różnych „zaułkach”, przyciemnionych pomieszczeniach itp.
• Zaleca się, aby odwiedziny chorych (dotyczy księży oraz szafarzy nadzwyczajnych Komunii św. i wolontariuszy) odbywały się w obecności osoby trzeciej (kogoś z rodziny, zsąsiedztwa, osoby posługującej w parafii).

STANDARD 7

EDUKACJA DZIECI ORAZ OSÓB BEZBRONNYCH WOCHRONIE SWOICH GRANIC

„Edukacja to szczepionka na przemoc” przekonywał Edward James Olmos. Zapobiega- nie sytuacjom sprzyjającym wykorzystaniu odbywa się również poprzez kształtowanie świadomości dzieci. W parafii istnieje możliwość zadbania o taką edukację. Szkolenia, np. w konwencji warsztatów, powinny prowadzić osoby odpowiednio do tego przy- gotowane. Powinny one obejmować formację dzieci do reagowania poprzez asertywne zachowanie oraz informowanie odpowiednich osób dorosłych w sytuacjach, w których są świadkami lubdoświadczają od dorosłych albo innych dzieci jakiejkolwiek krzywdy (fizycznej, seksualnej, słownej, emocjonalnej itd.), takiej jak np.:

• pozostawianie dzieci bez opieki;
• okazywanie niechcianej czułości;
• próby nawiązywania kontaktu w miejscach odosobnionych;
• epatowanie nagością oraz zapraszanie, zwłaszcza indywidualnie, do miejsc takich jak np. sauna;
• przekraczanie granic nienaruszalności cielesnej;
• zbyt intensywne dążenie do osobistego kontaktu;
• infantylne zachowania opiekunów;
• prowokacja i wciąganie w sytuacje dwuznaczne;
• prezentowanie nieodpowiednich i wulgarnych treści (zwłaszcza materiałów o charakterze erotycznym, pornograficznym, obrazujących przemoc lub w inny sposób przyczyniających się do dyskomfortu);
• nadmierne obdarowywanie prezentami lub inne formy faworyzowania;
• brak empatii i wrażliwości na potrzeby dzieci;
• proponowanie, używanie alkoholu lub środków psychoaktywnych itp. lub bycie pod ich wpływem.

STANDARD 8

SZKOLENIE I STAŁE WSPARCIE DLA OSÓB ZAJMUJĄCYCHSIĘ PROFILAKTYKĄ

Ochrona przed krzywdzeniem wpisana jest w misję Kościoła katolickiego powierzoną muprzez Pana. Dlatego każdy – przełożony w Kościele, osoby uczestniczące w jego misji przez pracę i zaangażowanie duszpasterskie czy pracę z dziećmi i osobami bezbronnymi – powinien posiadać potrzebną wiedzę na temat ochrony dzieci i osób bezbronnych przed przemocą i dzielić się nią z rodzicami i dziećmi.

Zakres szkoleń w temacie ochrony dzieci i osób bezbronnych oraz kto je prowadzi

1. Wszyscy pracownicy i wolontariusze w parafii otrzymują potrzebną im wiedzę ostandardach przyjętych i obowiązujących w parafii – kodeksie zachowań, procedurachzwiązanych z interwencją i zgłoszeniem. Szkolenie może prowadzić osoba odpowiedzialna w parafii za prewencję.
2. Pracownicy i wolontariusze pełniący funkcje wychowawcze lub formacyjne dodatkowo otrzymują potrzebną wiedzę dotyczącą:
   • rodzajów przemocy (w tym przemocy rówieśniczej);
   • rozpoznawania oznak przemocy (w tym wykorzystania seksualnego);
   • strategii działania sprawców przemocy (w tym przemocy seksualnej);
   • rozmowy z dzieckiem/nastolatkiem/osobą bezbronną na temat krzywdy;
   • rozmowy z dorosłymi (gdy ktoś pracuje z grupą dorosłych) dotyczącą przemocy;
   • zagrożeń i ochrony przed szkodliwymi treściami w Internecie;
   • innych zaleceń obowiązujących w danej placówce/miejscu
3. Każda osoba pracująca z dziećmi i osobami bezbronnymi powinna otrzymać zaświadczenie o udziale w szkoleniu lub zostać wpisana na parafialną listę osób przeszkolonych.
4. Każda osoba pracująca z dziećmi i osobami bezbronnymi co dwa lata uczestniczy wjednodniowym szkoleniu z zakresu Treść tych szkoleń przygotowana jest przez osobę odpowiedzialną w diecezji za prewencję.
5. Szkolenia prowadzą odpowiednio przygotowane oraz kompetentne w dziedzinie ochronydzieci i osób bezbronnych osoby, które są delegowane przez diecezję do pełnienia takich zadań.

6. Osoby odpowiedzialne za prewencję w parafii poza wiedzą z pkt 1 i 2 powinny mieć także wiedzę na temat:
   • budowania systemu prewencji zgodnego z wymogami Kościoła i ustaw państwowych (obecnie tzw. „Ustawa Kamilka” i Krajowy Plan Przeciwdziałania PrzestępstwomPrzeciwko Wolności Seksualnej i Obyczajności na Szkodę Małoletnich na lata 2023-2026 oraz Wytyczne KEP i dokument prewencji KEP);
   • podstawowych procedur prawnych (kanonicznych i państwowych przewidzianych przez Kodeks karny);
   • czynników ryzyka i czynników ochronnych;
   • funkcjonowania w środowisku lokalnym placówek pomocowych;
   • procedur ustalonych dla danej
7. Za szkolenie tych osób odpowiada osoba odpowiedzialna za prewencję w danej diecezji. Na szkolenie zaprasza osoby posiadające kompetencje potwierdzone odpowiednim dokumentem.
8. Osoby odpowiedzialne za prewencję w danej parafii uczestniczą raz w roku w spotkaniu odpowiedzialnych za prewencję w danej diecezji.

STANDARD 9

ZAPEWNIENIE JAKOŚCI I CIĄGŁOŚCI DZIAŁAŃ WZAKRESIE PREWENCJI

[art. 22c. 1. 4) zasady przeglądu i aktualizacji standardów]

[art. 22c. 1. 6) zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania]

• Rodzice albo opiekunowie prawni lub faktyczni oraz małoletni mogą w każdym momencie prosić proboszcza o wgląd do papierowej wersji standardów i zapytać o ich stosowanie. Standardy udostępnione są także w formie elektronicznej na stronie internetowej Parafii wraz z danymi kontaktowymi osoby zaufanej.

• Dokument zawierający standardy ochrony dzieci i osób bezbronnych w parafii aktualizowany jest co dwa lata.
• Ewaluacja dokumentu dokonywana jest w danej placówce przez osobę odpowiedzialną za prewencję we współpracy z proboszczem i osobami wyznaczonymi przez proboszcza, anastępnie konsultowana z osobami zaangażowanymi w dusz- pasterstwo parafialne. Następnie jest zatwierdzana przez osobę odpowiedzialną w diecezji za prewencję.

DZIEŃ 1      

Zbiórka na lotnisku Warszawa-Okęcie o godz. 7:00. Wylot do Hiszpanii o godz. 9:20. Lądowanie w Barcelonie o godz. 12:30. Przejazd na nocleg do hotelu w okolicy Barcelony.

DZIEŃ 2      

Śniadanie. Przejazd do centrum Barcelony. Spotkanie z przewodnikiem miejscowym i całodzienne zwiedzanie stolicy Katalonii. Przespacerujemy się śladami dzieł Antonio Gaudiego, który był nie tylko genialnym architektem, ale także osobą głęboko wierzącą (obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny). Zobaczymy m.in.: nieukończoną od 1883 roku katedrę pokutną Sagrada Familia*, Casa Mila (z zewnątrz), Casa Battlo (z zewnątrz), Park Guell. Dalsze zwiedzanie miasta: tłumnie odwiedzana reprezentacyjna aleja La Rambla, Barri Gotic – najstarsza dzielnica miasta sięgająca swoją historią czasów Imperium Rzymskiego. Powrót na obiadokolację i nocleg do hotelu.

DZIEŃ 3

Po śniadaniu udamy się do Montserrat. Odwiedzimy tu położony w centrum górskiego masywu klasztor benedyktyński znany z kultu figury Matki Boskiej – Czarnej Madonny, zwanej po katalońsku „La Moreneta”. Tutaj duchowej przemiany doznał św. Ignacy Loyola – późniejszy założyciel zakonu jezuitów, a w 1982 pielgrzymował św. Jan Paweł II. Po południu wrócimy do Barcelony. Wizyta w Muzeum jednego z najsłynniejszych klubów świata – FC Barcelona. Powrót na obiadokolację i nocleg do hotelu.

DZIEŃ 4

Śniadanie, po którym wybierzemy się do Girony zwanej „Miastem Czterech Rzek”. Zwiedzając z przewodnikiem miejscowym zobaczymy: katedrę Santa Maria, kolegiatę Sant Feliu, łaźnie arabskie oraz dzielnicę żydowską. Następnie przejazd na obiadokolację i nocleg do hotelu w Lourdes.

DZIEŃ 5

Śniadanie. Całodzienny pobyt w Lourdes: Msza Święta, droga krzyżowa i czas wolny na indywidualną modlitwę. Wieczorem udział w nabożeństwie maryjnym z lampionami. Powrót na obiadokolację i nocleg do hotelu.

DZIEŃ 6

Śniadanie, po którym przejazd na teren Andory – jednego z najmniejszych państw Europy malowniczo położonego w Pirenejach. Zwiedzanie szlakiem pielgrzymkowym. Przejazd na obiadokolację i nocleg do hotelu w okolicy Barcelony.

DZIEŃ 7

Śniadanie. Czas na całodzienny wypoczynek na plaży. Powrót na obiadokolację i nocleg do hotelu.

DZIEŃ 8

Transfer na lotnisko. Wylot do Polski o godz. 13:25. Lądowanie na lotnisku Warszawa-Okęcie o godz. 16:25. Zakończenie pielgrzymki

Termin: 16-23.09.2025

Cena: 5 690 zł

Stali Klienci: 5 400 zł

CENA OBEJMUJE:

• Transfer na lotnisko autokarem na trasie Toruń – Warszawa – Toruń;
• Przelot samolotem w obie strony, opłaty lotniskowe i paliwowe;
• Przejazd klimatyzowanym autokarem;
• 7 noclegów w hotelach ***, zakwaterowanie w pokojach 2-3-osobowych z łazienkami;
• Wyżywienie: 6 śniadań, 6 obiadokolacji;
• Opiekę polskojęzycznego pilota na całej trasie;
• Opiekę duchową kapłana;
• Ubezpieczenie: KL + Assistance wraz z KL chorób przewlekłych do 20.000 EUR i NNW do 2.000 EUR;
• Podatki, składkę na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy.

CENA NIE OBEJMUJE:

• Opłat za bilety wstępu do zwiedzanych obiektów, przewodników lokalnych, indywidualne zestawy słuchawkowe oraz innych opłat związanych z realizacją programu: 160 – 170 Euro;
• Napojów do obiadokolacji;
• Dopłaty do pokoju jednoosobowego: 1000 zł;
• Ubezpieczenia od kosztów rezygnacji (KR) w cenie 40 zł (wariant podstawowy) lub 5% wartości imprezy z chorobami przewlekłymi (279,50 zł). Oferta obowiązuje do 31.12.2024.

UWAGI:

• Program ramowy. Kolejność zwiedzania oraz godziny lotów mogą ulec zmianie. Aktualne godziny lotów należy sprawdzać na stronie: https://arcus.org.pl/informacje/tabela-lotow/;
• Wyjazd ma charakter grupowy. Minimalna liczba uczestników: 44 osoby;
• Każdy Uczestnik powinien posiadać dokument tożsamości (dowód osobisty/paszport) ważny minimum 90 dni od daty powrotu;
• Jeżeli godziny przelotów na to pozwolą, Organizator zapewni Uczestnikom obiadokolację w dniu 1. oraz śniadanie w dniu 8.;
• *Wstęp do Sagrada Familia zostanie potwierdzony na około jeden miesiąc przed wyjazdem.

WARUNKI PŁATNOŚCI:

Przy podpisaniu umowy Uczestnik wpłaca 1500 zł zaliczki + ewentualne dodatkowe ubezpieczenie KR. Pozostałą część należy uregulować 30 dni przed rozpoczęciem pielgrzymki.

W imieniu Parafii Rzymskokatolickiej p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Małej Nieszawce zapraszam do składania ofert, na wykonanie prac remontowych i konserwatorskich kościoła p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Małej Nieszawce.

Zakres prac ujęty w projekcie i programie prac konserwatorskich:

• I Etap obejmować będzie: wymianę podwalin kościoła; wymianę elementów konstrukcyjnych ściany szczytowej w obrębie więźby dachowej oraz oczepu po stronie wschodniej; impregnację obiektu preparatem owadobójczym; scalenie kolorystyczne elewacji kościoła – malowanie; remont ogrodzenia wokół kościoła.
• II Etap obejmować będzie: izolację podwaliny od fundamentów, konserwację kamiennego cokołu wokół kościoła polegającą na uzupełnieniu brakujących i spękanych fragmentów spoiny oraz oczyszczenia lica kamienia; montaż odpływów granitowych; naprawę murów ścian piwnicy; wymiana schodów i balustrady, oszalowanie zejścia do piwnicy.

Oferty powinny być dostarczone osobiście bądź za pośrednictwem poczty tradycyjnej na adres: Parafia Rzymskokatolicka pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, Mała Nieszawka, ul. Toruńska 184, 87-103 Toruń 5 w nieprzekraczalnym terminie do dnia 21 sierpnia 2024 roku w zaklejonej kopercie z napisem „oferta na remont kościoła pw. NSPJ w Małej Nieszawce”. Oferty, które wpłyną po terminie nie będą rozpatrywane. O dacie złożenia oferty decyduje data wpływu oferty do zamawiającego. Oferty złożone niezgodnie z określonymi wymogami zostaną odrzucone.

Ks. Proboszcz Marcin Lisiński

Załączniki:

zapytanie ofertowe

zał nr 1 przedmiar prac Mała Nieszawka

zał nr 2 formularz ofertowy Mała Nieszawka

zał nr 3 oświadczenie w zakresie powiązań osobowych i kapitałowych

zał nr 4 Pozwolenie Wojewówdzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu

zal nr 5 wykaz prac Mała Nieszawka

zal nr 6 WZOR Umowa z wykonawca projekt 

zał nr 7 Pozwolenie na prace budowlane – Storosta Toruński

Protokół z wyboru najkorzystniejszej oferty – Parafia w pw. NSPJ w Małej Nieszawce

Dnia 1 sierpnia 2024 roku (czwartek) o godzinie 21:30 przy Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu w Małej Nieszawce, ul. Leśna 1 odbędzie się pokaz filmu „Wyszłam za mąż zaraz wracam” w ramach kolejnego seansu kina plenerowego.

28. 12. 2023r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Lipowa, domy przy basenie, ul. Osiedlowa

29. 12. 2023r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Tulipanowa, Narcyzowa, Chabrowa

30. 12. 2023r – Sobota od godz. 11. 00 – Topolowa (bloki) i część Topolowej od Plebanii do Państwa Okońskich

2. 01. 2024r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Zielona, Piękna, Wierzbowa

3. 01. 2024r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Prosta, Wiązowa, Liliowa

4. 01. 2024r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Olszynowa

5. 01. 2024r – Piątek od godz. 15.30 – ul. Magnoliowa, Bukowa; Czeremchowa (domy przy ul. Bukowej)

6. 01. 2024r – Sobota od godz. 13. 30 – ul. Toruńska od Plebanii do Olendra obie strony

7. 01. 2024r – Niedziela od 13. 30 – ul. Nad Wałem, Kręta i ul. Widok i Miła

8. 01. 2024r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Przemysłowa, Szafirowa, Ostoja

9. 01. 2024r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Sportowa i ul. Rzemieślnicza przy Torach

10. 01. 2024r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Leśna (ul. Czermchowa od ul. Leśnej) i Gajowa

11. 01. 2024r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Działkowa, Polna;

12. 01. 2024r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Zapole, Radosna, Miodowa

13. 01. 2024r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Toruńska od Plebanii do Orlika (dwie strony)

14. 01. 2024r – Niedziela od godz. 13. 30 – ul. Wodociągowa, Tatarakowa i Dojazdowa;

15. 01. 2024r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 116 (p. Demko) – 94 (p. Smoleń)

16. 01. 2024r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 99 (p. Muzioł) – 63 (p. Balejko) + Łąkowa

17. 01. 2024r – Środa od godz. 15. 30 – Toruńska 82 (p. Dussa) – 44 (p. Bronniccy) i ul. Kasztanowa

18. 01. 2024r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 42 (p. Szulc) – 2 (p. Rezmer), Lipowa (Mała Nieszawka)

19. 01. 2024r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Rzemieślnicza prawa strona

20. 01. 2024r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Rzemieślnicza lewa strona

21. 01. 2024r – Niedziela od godz. 13. 30 – ul. Nowa, Łagodna, Dębowa

22. 01. 2024r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Przyjazna, Zacisze, Bliska, Szczęśliwa

23. 01. 2024r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 55-27 i ul. Łączna

24. 01. 2024r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 19-7 i ul. Brązowa

25. 01. 2024r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Słoneczna, Wiosenna Jesienna

26. 01. 2024r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Makowa, Majowa, Zielna

27. 01. 2024r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Piaskowa, Kwiatowa, Letnia

28. 01. 2024r – Niedziela od godz. 13.30 – ul. Bociania

29. 01. 2024r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Osikowa, Olchowa, Kanałowa, Wałowa

30. 01. 2024r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Różana i ul. Miętowa oraz Kolęda na zamówienie

2. 01. 2023r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Zielona, Piękna, Wierzbowa
3. 01. 2023r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Tulipanowa
4. 01. 2023r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Narcyzowa, Chabrowa
5. 01. 2023r – Czwartek od godz. 15.30 – ul. Olszynowa
6. 01.2023r – Piątek od godz. 13.30 – ul. Nad Wałem, Kręta
7. 01. 2023r – Sobota od 11. 00 – Topolowa (bloki) i część Topolowej od Plebanii do Państwa Okońskich
8. 01. 2023r – Niedziela od godz. 13. 30 – ul. Widok i Miła
9. 01. 2023r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Magnoliowa, Bukowa; Czeremchowa (domy przy ul. Bukowej)
10. 01. 2023r – Wtorek od godz. 15.30 – ul. Przemysłowa, Szafirowa, Ostoja
11. 01. 2023r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Zapole, Radosna, Miodowa
12. 01. 2023r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Działkowa, Polna,
13. 01. 2023r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Osikowa, Olchowa, Kanałowa, Wałowa
14. 01. 2023r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Toruńska od Plebanii do Orlika;
15. 01. 2023r – Niedziela od godz. 13. 30 – ul. Bociania
16. 01. 2023r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – Sportowa i ul. Rzemieślnicza przy Torach
17. 01. 2023r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Leśna, (Czermchowa od ul Leśnej) i Gajow
18. 01. 2023r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 116 (p.Demko) – 94 (p. Smoleń)
19. 01. 2023r – Czwartek od godz. 15. 30 ul. Toruńska 99 (p. Muzioł) – 63 (p. Balejko) + Łąkowa
20. 01. 2023r – Piątek od godz. 15. 30 – Toruńska 82 (p. Dussa) – 44 (p. Bronniccy) i ul. Kasztanowa
21. 01. 2023r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Rzemieślnicza lewa strona
22. 01. 2023r – Niedziela od godz. 13. 30 – ul. Różana i ul. Miętowa
23. 01. 2023r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Rzemieślnicza prawa strona
24. 01. 2023r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Przyjazna, Zacisze, Bliska, Szczęśliwa
25. 01. 2023r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 42 (p. Szulc) – 2 (p. Rezmer), Lipowa (Mała Nieszawka)
26. 01. 2023r – Czwartek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 55-27 i ul. Łączna
27. 01. 2023r – Piątek od godz. 15. 30 – ul. Toruńska 19-7 i ul. Brązowa
28. 01. 2023r – Sobota od godz. 11. 00 – ul. Nowa, Łagodna, Dębowa
29. 01. 2023r – Niedziela od godz. 13.30 – ul. Makowa, Majowa, Zielna
30. 01. 2023r – Poniedziałek od godz. 15. 30 – ul. Piaskowa, Kwiatowa, Letnia

31. 01. 2023r – Wtorek od godz. 15. 30 – ul. Słoneczna, Wiosenna Jesienna

1.02. 2023r – Środa od godz. 15. 30 – ul. Wodociągowa, Tatarakowa i Dojazdowa

2. 02. 2023r – Czwartek od godz. 15.30 – Kolęda na zamówienie

Przy naszej parafii od 11 lat działa Schola Parafialna „Promyczki”, w której dzieci śpiewają na Boże Chwałę w kościele parafialnym w niedzielę podczas Mszy Świętych o godzinie 11.30. Próby scholii odbywają się w soboty dwa razy w miesiącu od 11.00 do 12.30 w salce parafialnej przy plebanii w Małej Nieszawce. Poza wspólnym śpiewem dzieci mają organizowane spotkania integracyjne (wyjścia do kina, wyjazdy do Domów Opieki) oraz wycieczki i pielgrzymki (byliśmy już w Gietrzwaldzie, Olsztynie, Płocku, Poznaniu, Pniewach i Chełmnie).  Scholę prowadzą Barbara Krzemińska i Anna Garncarek. Zapraszamy wszystkie chętne dzieci do udziału w scholii parafialnej i ubogacania liturgii śpiewem. Dodatkowe informacje pod numerem 608 498 823.